położone nad lewobrzeżnym dopływem Nurca – Siennicą
Koce-Piskuły Mieszkańcy (stan na 31.12.2017 r.) – 79 osób
Koce-Basie Mieszkańcy (stan na 31.12.2017 r.) – 185 osób
Koce-Schaby Mieszkańcy (stan na 31.12.2017 r.) – 126 osób
Zabytki w Koce-Basie:
1. Kapliczka, murowana, początek XX
2. Dom nr 31, drewniany, koniec XIX
Zabytki w Koce-Piskuły:
1. stajnia drewniana, koniec XIX w.
2. stodoła drewniana, koniec XIX w.
3. dom murowany, koniec XIX w.
4. dom drewniany, lata 80. wieku XIX
Wsie Koce na mapie z 1795 roku
Historia
Wieś została założona na początku XV wieku w czasach, gdy Podlasie znajdowało się we władaniu księcia Janusza I Mazowieckiego. Książę prowadził na tych terenach osadnictwo drobnego rycerstwa mazowieckiego. Pierwsza wzmianka o osiedleniu się tu szlachty pochodzi z roku 1464. (Archiwum Drohiczyńskie; Herbarz Kapicy-Milewskiego).
Wieś Koce obejmowała kilka zaścianków szlacheckich zamieszkiwanych przez rodzinę Koców herbu Dąbrowa. Do dzisiaj w Kocach mieszkają liczni Kocowie - potomkowie rycerstwa z czasów króla Władysława Jagiełły. W XVI wieku dobra Koce zostały podzielone pomiędzy liczne potomstwo. Wtedy też w zapisach pojawiają się, do dzisiaj używane, nazwy poszczególnych zaścianków: Koce-Basie, Koce Borowe, Koce-Schaby i Koce-Piskuły.
Koce Basie, Koce Basie Dołki, Koce Borowe, Koce Piskuły, Koce Schaby, okolice szlacheckie i wsi, powiat bielski, gubernia grodzieńska, gmina Skórzec, w dawnej ziemi drohickiej, 34 do 47 wiorst od Bielska. Koce Basie mają 60 dziesięcin włościańskich, 178 dziesięcin drobnej szlachty; osada Koce Basie Dołki, własność Koców, 47dziesięcin; Koce Borowe 215 dziesięcin i Koce Piskuły 129 dziesięcin; folwark Koce Piskuły, własność Nilskich, 100 dziesięcin; wieś Koce Schaby 50 dziesięcin włościańskich i 123 drobnej szlachty. Gniazdo rodu Koców, którzy wedle tradycji są potomkami Jadźwingów. Wspomniani w dokumencie z r. 1464 (Kapica, Herbarz 224).
(Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, tom XV cz. II z roku 1902, s. 97)1
W I Rzeczypospolitej te wsie należały do ziemi drohickiej w województwie podlaskim.
Pod koniec wieku XIX wieś należała do powiatu bielskim, gubernia grodzieńska, gmina Skórzec. Użytki rolne o powierzchni 129 dziesięcin. W pobliżu znajdował się folwark o powierzchni 100 dziesięcin. Własność Nilskich2.
W roku 1921 naliczono 24 budynki z przeznaczeniem mieszkalnym oraz 110 mieszkańców (58 mężczyzn i 52 kobiety). Wszyscy zgłosili narodowość polską i wyznanie rzymskokatolickie[4].3
Wsie Koce na mapie z 1859 roku
Źródło: 2 - http://www.ciechanowiec.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=146&Itemid=153
Źródło: 3 - Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, tom XV cz. II, s. 97.
Źródło: 4 - Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie pierwszego powszechnego spisu ludności z dnia 30 września 1921 r., Województwo białostockie, Powiat Bielsk, Gmina Rudka.
Aby mierzyć drogę przyszłą, Trzeba wiedzieć, skąd się przyszło Cyprian Kamil Norwid
Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dzielmy się naszą wspólną historią.